مزار و بازماندگان امام راشهيد کردند وچراغي راکه روشن بخش محافل ومجامع دنياي اسلام بود خاموش نمودند.منصور اوراکشت ودرعين حال مي گفت: مثل جعفر بن محمد کجا پيدا مي شود؟ وفريبکارانه وحيله گرانه درعين اينکه با تمام وجود ازاين مسأله شادان بود ، ابراز تأسف مي کرد. آري، دور داشتن حضرت علي(عليه السلام)ازخلافت درغوغاي سقيفه اگر بگوئيم ناشي از توطئه اي پيش بينانه نبود،لااقل خيانت بارز وآشکار عليه اسلام ومسلمين بود. آثار زيانباري از خود برجاي گذاشت که يکي از آنها تار ومار کردن فرزندان پيامبر(صلي الله عليه وآله) وبه شهادت رساندن آنها بود. اينان همه عمرو هستي وامکان خود را درراه نشر وتبيين احکام اسلام و دفاع از شرف وقداست آن وحمايت ازانسانها وبرقراري عدالت صرف کردند.ازجان خويش مايه گذاشتند تابشريت سروري وآقائي پيدا کند. چرا دشمنان بشريت بايد تا اين حد گستاخ باشند که اينان را به شهادت برسانند؟ سنگ اول اين ستم ازکجا بنيان نهاده شد؟ جز از سقيفه؟ وآيا سزاوار نيست اين عبارت ذکر همگان باشد که: اَللّهُمَّ العَن اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخَرَتابِعٍ لَهُ علي ذلک تو طئه اي ديگر خبر شهادت امام صادق(عليه السلام) پخش شد ودراندک مدتي سراسر جوامع اسلامي آن روز نشر يافت. اين خبر بگوش منصوردرپايتخت هم رسيد، اوبراي آگاهي ازآن لحظه شماري مي کرد ولی بظاهرازشنيدن آن ابراز تأسف نمود. اين بارتوطئه اي ديگرد را بنيان نهاد زيراکه مي دانست امام صادق(عليه السلام)امام بعدي رابعنوان جانشين اعلام ميکند. طي نامه اي محرمانه به والي مدينه نوشت. تحقيق کنيد وببينيد وصي او کيست؟ واوراگردن بزنید ونتيجه را گزارش کنید. غافل از مکرخود بود زيرا امام باعلم امامت ازانديشه او آگاهي داشت. بهمين دلیل درمتن وصيتنامه خود پنج تن را وصي خود اعلام کرده بود. دو فرزندش عبدالله وموسي ، همسرش حميده ، والي مدينه محمد بن سليمان وزمامدار کشور منصور عباسي !! وطبعاً اين پنج نفر نبايد گردن زده شوند که يکي ازآنها خود منصور بود!! اين هم بن بستي جديد براي منصور که توطئه او خنثي شده بود. دفن و مزار برطبق وصيت ، او را غسل دادند وکفن کردند. امام کاظم (عليه السلام) اورا درلباس احرام وهم پارچه يا پيراهني که يادگار جدش امام سجاد (عليه السلام) بود پيچيده ومحفوظ کرد.مراسم تشييع بي مانندي براي او انجام شد. جنازه نه بر روي دوش ها که برروي دستها بود.ابوهريره عجلي درمورد تشييع ودفنش درآن روزگار اشعاري سرود که خلاصه آن اين است: آنگاه که جنازه اش را حرکت مي دادند پيش خود گفتم: آيا مي دانند چه چيزي رابه سوي گور مي برند؟ کوهي که برافراز بلندي جاي داشت. مردم صبحگاهان برقبرش خاک ريختند. درحاليکه شايسته آن بود بالاي سرهاي جاي گيرد.او رانيز چون امامان گرانقدر پيشين به سوي بقيع بردند ودرکنار امام مجتبي، امام سجاد، امام باقر(عليهم السلام)درقبه عباس دفن کردند. او را درقبري جاي داده اند که برصدها خانه زندگان بي تفاوت برتراست. مزار اوتا سال 1344 هجري درآن قبه وبارگاه مرکز زيارت وتوسل بود که دراين سال وهابي مسلکان این از خدا بی خبران آن راويران کردند. او خود درباره پاداش زيارت خود گفته بود: هرکس مرا زيارت کند فقيرنمي ميرد وخداي گناهانش را مي بخشد: مَن زارَني غُفِرَت لِذُنُوبِهِ وَلَم يَمُت فقيراٌ. پس از شهادت امام کاظم (عليه السلام)پدرش راپس از شهادت درميان دو تکه پارچه سفيد که لباس احرام او بود به اضافه پيراهن ودستاري که يادگار جدش حضرت علي بن الحسين(عليهماالسلام)بود ونيز درميان بُردي که آن را به چهل دنيار خريده بود ،پيچيد وبه خاک سپرد. امام کاظم (عليه السلام)ضمناٌ دستور داد، چراغ اطاقي راکه پدرش درآن مي زيست همچنان روشن نگاه دارند واين چراغ تاامام موسي کاظم(عليه السلام)درمدينه بود ،همه شب روشن بود تااينکه به عراق احضارشد.پيش از اين نيز امام صادق(عليه السلام)چراغ اطاق پدرش امام باقر(عليه السلام)راروشن نگاه داشته بود. ابوهريره عجلي که ازشعراي اهل بيت وازعلاقمندان آنان بوده دررثاي امام آن هنگام که بدن مطهرش راروي تخت روان به سوي بقيع مي برده اند، چنين سروده است: «به آنان که رفتند امام را روي دوشهايشان حمل کنند گفتم:آيا مي دانيد که چه شخصيتي را به گورستان مي بريد؟کوه ثبير راکه چه مرتفع وبلند است!اينک مردماني رامي بينم که هريک مشتي خاک روي بدن مقدسش مي ريزند.چقدر شايسته است که برسر خويش بريزند. اي صادق راستگو واي فرزند راستان وصادقان!به پدران پاک و پاکيزه ات سوگند راستين مي خورم وخداوند تعالي وپروردگار خاوران نيزبوجود شما سوگند ياد کرده وفرموده است :دوازده ستاره درخشاني که درعالم الهي هميشه پيشرو پيشگام بوده اند» بدين ترتيب اما صادق(سلام الله عليها)درگورستان بقيع درکنار نياي مادريش امام حسن مجتبي وجد پدريش حضرت امام سجاد وپدرش امام باقرالعلوم(درود خدا به روان همه شان)به خاک سپرده شد واو آخرين امامي بود که دربقيع دفن گردي وپس ازاو تمام فرزندان او جزامام رضا(عليه السلام)که درخراسان آرميده درسرزمين عراق به خاک سپرده شده اند. منابع: به نقل از کتاب صفحاتی از زندگانی امام به نقل از کتاب احياگر تشيع

|

امتیاز مطلب :

|

تعداد امتیازدهندگان :

|

مجموع امتیاز :